ความหมายของคำว่า ' ค้ำจุน '

ค้ำชู
ก. บํารุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.
ค้ำประกัน
(กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลภายนอกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้คํ้าประกันผูกพันตนต่อเจ้าหนี้คนหนึ่ง เพื่อชําระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชําระหนี้นั้น.
ค้ำฟ้า
ว. นานจนไม่มีกําหนด.
ค้ำหัว
ก. ยืนชิดข้างหลังผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่หรือด้านหัวผู้ใหญ่ที่นอนอยู่ ถือกันว่าขาดความเคารพ เรียกว่า ยืนคํ้าหัว.
คำดีควาย
ดู กระดูกค่าง.
คำใต้
(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Acacia farnesiana (L.) Willd. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลือง เป็นพุ่ม ต้นมีหนาม, กระถินหอม ก็เรียก.
คำนวณ
ก. กะประมาณ, คิดหาผลลัพธ์โดยวิธีเลข.